Apr 25, 2011

Part 4: Keajaiban & i-phone 4

Aku macam tak percaya ngan ape yg aku tengok. Then aku amek plak paper berita harian. Then Metro. Semua tunjuk tarikh yang sama: 18 September 2010.


Mak dah balik dengan alasan nanti bas takde petang2. Bila aku tanya mak ape yang aku tak ingat, mak cakap mak tak pasti. Aku tau mak sembunyikan smthg…tapi apa? Patutnya mak tolong aku.hu. Aku jalan slow2 pegi ke tingkap. Aku perhati sekeliling--memang ni bukan kat KL apatah lagi Shah Alam. Confirm. Betul la diorang cakap aku kat melaka agaknye. Tapi aku watper kat melaka???

Em…rasa nak terkucil la…aku tekan loceng sblh katil aku & 1 minit pas2 sorang nurse masuk. Bukan Diana. Dari jauh aku nampak nama dia…Ha..fi..zah. Ni lagi comel dari Diana. Agaknya hospital pantai memang hire nurse yang cun-cun je kot? 



Aku tengok dia bawak tray makanan yang bau sedapnye menusuk2 hidung aku & betul2 buat perut aku lapar.

“Assalamualaikum puan. Saya sambung shift Diana harini. Ni dinner puan untuk malam ni,” lembutnya suara dia…bagus betul la servis kat sini.
“Ok thanks, Hafizah,” ucap aku sambil senyum balik kat dia.
“Mana puan tau nama saya?” soalnya kehairanan.
“La…kan awak pakai nametag tu…” jawab aku sambil muncungkan bibir kat nametag yang pin kat dada kiri dia. A’a ek. Terangnya mata aku? Aku tak pakai spek pon. Takkan aku pakai lense tak bukak2? “Er hafizah, cuba tengok mata saya ada pakai lense tak?”
Hafizah dekat sket kat aku. Aku bukak mata luas2 & tarik sket kelopak mata guna jari telunjuk. “Tak ada pun puan?” katanya.
“Tak ada? Camne saya bleh nampak nametag awak dari jauh?” soal aku.
Hafizah angkat bahu. “Mana saya tau, puan. Hihi,” eh gelak pulak.

A’a ek, bleh lupa plak aku nak t’kucil sbnrnya. “Hafizah, toilet kat mana?” tanya aku.

“Sebelah kiri bilik ni je…jom saya tunjuk,” jawabnya lepas letak tray bubur ayam tadi atas meja sebelah katil. Baru aku perasan ada bunga rose atas meja tu… nampak segar je…mesti Nick yang bagi ni. Bestnyer… dari jauh dia datang. Berbunga2 je hati aku. hihihi.

Masuk je toilet dah memang jadi habit aku suka tengok cermin. Yang aku pelik…



Aku dah kurus la! Hahaha…aku dah kurus! Yes! Korang Nampak tak?? Lalala~~~…aku dah kurus…~~~

“Fizah, awak tengok dalam cermin tu saya kan?” tanya aku excited.
Hafizah angguk “A’a puan la 2,”
“Fizah jangan panggil saya puan bleh tak? Saya single lagi tau…” pintaku. Erm macam tak cayanya aku dah kurus…agak2 pinggang aku ada size 27 nih! Wow…ajaibnya….hihi… “Tengok kulit muka saya, licinnya!” aku rapatkan muka kat cermin. Betul2 licin lagi mulus. Hahaha…agaknya aku pakai SKII kot...wawawa…
“Saya pun suka tengok pu—er—miss sejak mula miss masuk hospital dulu. Miss macam Erra Fazira la sket2,” wahhh…bukan maen dia puji aku…macam tak percayanye! Tak pernah orang puji aku camtu! Hahaha!

Try posing camni sket.hihi.

“A’a dah ramai orang cakap muka saya macam Erra Fazira..hahahha…!!!” memang tak boleh blah puji diri sendiri. Mulut aku tak boleh berhenti senyum sampai pipi aku dah naek sakit ni! Walaupun dahi aku dah bertampal, aku yang dalam cermin tu still lagi cun! Wakakaka…

Terus rasa ilang nak t’kucil tadi. Bestnye tengok muka sendiri yang licin…badan cam model…kaki takder bulu—yup! Kaki aku licin! Tapi…

“Fizah, kaki saya memang licin kan? Bukan Dr Stephen yang cukur kan?” Erk. Camne aku bleh pikir Dr Stephen plak yang cukur? Hahaha apa aku merepek…mestila nurse yang buat…hihi…pape tah aku ni…

“Tak la…memang dah licin camtu la miss,” Erm? Aku cukur bulu kaki ke? Agaknye la kot…pelik betul la Laili tahun 2010 ni.

2010…A’a kan…sekarang umur aku dah 23! Huhu…dah tua…sdehnyer…macam ada satu black hole dalam hidup aku dari umur 21 tiba2 je dah umur 23.huhu. sdehnyer…

Tapi eksiden ni dah bawak banyak keajaiban…aku dah kurus…muka cantik cam Erra…kaki licin…& mata dah tak rabun. Wow! Bestnyer! Haha…

Agaknya Hafizah tengok aku macam tak betul je, kejap serabut, jap senyum sorang2, pas2 sdeh, dia pun cepat2 mintak izin nak blah & soh aku makan bubur ayam tu cepat2 then makan ubat. Aku jawab ‘OK’ je. Hepi sangat dah sekarang ni. Hehehe.

Hambik bubur ayam McD biar korang telan air liur tengok.hihi.

Tapi kepala aku masih tak boleh nak berhenti pikir & cuba ingat balik apa yang dah berlaku sejak 2008. Ye…2 tahun yang lalu…adoiai…nape aku tak ingat ape2 ni?

Lepas g toilet, aku renung je handbag Gucci kat atas katil tu. Mana aku dapat duit beli handbag mahal camni? Kan membazir namanya. And... Honda accord! Aku mampu bayar slumber je Honda accord? Seingat aku bill Astro pon slalu kene potong inikan pulak nak bayar kreta Honda accord dekat 2ribu sebulan? Musykil2…camne aku nak korek rahsia pasal diri aku ni???

Handphone! Kan aku ada i-phone 4. Okeh. Cepat2 aku kisai beg, cari tepon yang konon2 aku punye. Aku punye la kot, sapa punye lagi kan?


Jeng3…akhirnya ingatan aku akan kembali…Yes! Tapi…emm…

CAMNER NAK GUNA NI??? 


Bersambung...

No comments:

Related Posts with Thumbnails